25 tímar í sólarhringnum

Þegar ég var ca 17-18 ára þótti mér, sem fleirum á mínu aldri, heldur lítið mega eða yfirleytt vera að gerast á Föstudeginum langa. Þarna sit ég sem sagt, á þessum degi, við eldhúsborðið á heimili móður minnar, þegar Siggi vinur minn lítur í heimsókn og spyr hvað standi til að gera af sér þennan daginn. 

Ég svaraði honum því að það væri slétt ekkert hægt að gera á þessum langa og leiðinlega degi. "Hann  er nú varla neitt lengri en aðrir dagar ársins" svaraði Siggi að bragði. Ég svaraði með hneykslunartón "Ja fyrir það fyrsta eru nú 25 tímar í sólarhringnum á Fostudaginn langa... ætlarðu kannski að segja mér að þú hafir ekki vitað það?"...

Siggi varð hálf undarlegur á svipinn, þar sem hann stóð í gættinni og góndi á eldhúsklukkuna...en stundi síðan upp þessari líka snilldar spurningunni:

"Hvernig í andskotanum redda þeir því?"

Þetta comment hans  reddaði ekki aðeins föstudeginum... þetta gjörsamlega reddaði páskunum!

Those were the days my friends.

 

Athugasemdir

[Jónína Benediktsdóttir (IP-tala skráð) 7.4.2007 kl. 18:52]

Klukkan er líf þitt!